جمعي به گونه دايره نشسته بودند، مي‌پرسيدند: "ايكم محمد؟" كدام يك از شما محمد هستيد. (صل الله عليه و آله) پس امكان ايمان آوردن بدون ديدن شخص پيامبر نيز ممكن است ; و حكم الامثال فيما يجوز و فيما لايجوز واحد. به علاوه تأثير مستقيم آن عده اي كه توسط پيامبراكرم 6 تربيت و هدايت شدند بر ساير اقشار مردم كه از نظر زمان يا مكان يا هر دو با آن حضرت فاصله داشتند قابل انكار نمي باشد، و حتي بعضي از آنان همچون حضرت علي (ع) و در مرتبه بعد، امثال ابوذر، سلمان و عمار و مانند آنان الگوهائي شده اند كه هرگز فراموش نمي شوند. البته اين تأثير بخاطر محدوديت وسائل ارتباط جمعي آن زمان خيلي سريع نبود.

از آنچه بيان شد روشن مي‌شود كه اصولا در زمان پيامبر اسلام 6 تعدد پيامبران ضرورتي نداشته است ; زيرا فرض بر اين است كه دين اسلام اكمل اديان و خاتم آنهاست و نيازي به دين جديد نمي باشد. و بر فرض اين كه پيامبراني ديگر نيز مبعوث مي‌شدند بايد دين اسلام را تبليغ و اجرا مي‌كردند و طبعا براي جامعه بازدهي بيش از آنچه اكنون داشته است نمي داشت ; چرا كه مسئوليت تبليغ و اجراي دين در زمان حيات پيامبر اكرم 6 بر عهده خود آن حضرت و نمايندگان مورد اعتماد ايشان بود; و پس از رحلت پيامبر اكرم 6 اين مسئوليت با دستور خداوند و توسط آن حضرت برعهده امامان معصوم (ع) گذاشته شد.