حتي اگر از آن حادثه تصويري را هم مشاهده نكرده باشند. همين وضعيت در ادوار گذشته وجود داشت ; منتهي در اثر فقدان وسايل ارتباط جمعي، مردم ساير مناطق ديرتر از يك حادثه مهم مطلع مي‌شدند.

رابعا: پيدا شدن اعتماد كه مقدمه ايمان آوردن مردم است منحصرا ناشي از ديدن معجزه توسط پيامبر نيست تا گفته شود: اگر مردم نقاط دور از نمايندگان پيامبر معجزه اي مي‌خواستند از آوردن آن عاجز بودند; بلكه گاه معجزه براي اتمام حجت نسبت به معاندان و دشمناني بوده كه حقانيت پيامبر زمان خود را درك كرده ولي با آن عناد مي‌ورزيدند. اما مردمي كه اهل عناد و لجاجت با حق نبودند از راههاي ديگري غير از معجزه نيز اعتماد پيدا مي‌كردند و ايمان مي‌آوردند. و در مورد پيامبر اسلام 6 و قرآن - علاوه بر اينكه خود قرآن، معجزه بود - هنگامي كه مردم نقاط دور از محتواي قرآن و تعاليم جامع و مستحكم آن و نيز رفتار و سوابق پيامبر6 و صداقت او توسط افرادي كه به آنان اعتماد داشتند با اطلاع مي‌شدند، زمينه ايمان در نفوس آنان ايجاد مي‌شد; چنان كه در مورد سلمان فارسي و اويس قرني و امثال اينان اتفاق افتاد.

همچنين در تواريخ آمده است كه چه بسا كساني به پيامبر اكرم 6 ايمان آورده بودند كه هنوز پيامبر را نديده و نمي شناختند و هنگامي كه وارد مسجد مدينه مي‌شدند و پيامبر در