بر اين مصيبت نيكو نمايد، و شخصي را كه از ميان شما رفته رحمت نمايد".[1]

4 - فردي به نام "عبدالله الكاهلي" مي‌گويد: به حضرت كاظم (ع) گفتم : همسر من و همسر دوستم "ابن مارد" به مجالس عزا مي‌روند، من آنها را از اين كار نهي مي‌كنم ولي همسرم مي‌گويد: اگر اين كار ما حرام است خوب ما را نهي كن و ما هم ديگر آن را به جاي نمي آوريم، و اگر حرام نيست پس چرا از رفتن ما به مجالس سوگواري و ترحيم ممانعت مي‌كني، اگر ما به اين مجالس نرويم و يكي از افراد ما بميرد مردم به مجالس ترحيم ما نمي آيند. امام پس از شنيدن اين سخنان فرمود: تو از حقوق مردم داري سؤال مي‌كني، پدرم (حضرت صادق (ع" براي اين كار و به جا آوردن حقوق اهل مدينه مادرم و ام فروه [3] را مي‌فرستاد.[2]

پنجم : شايسته است به وضعيت خوراك خانواده اي كه دچار عزا و مصيبت شده است رسيدگي شود، خصوصا كودكان و زنان كه در اين گونه موارد از آنها غفلت مي‌شود; نقل شده است پيامبراكرم 6 پس از شهادت پسر عموي بزرگوارش "جعفر طيار" علاوه بر آن كه به دخترش فاطمه (س) و زنانش دستور پختن غذا به مدت سه روز و فرستادن آن براي "اسماء بنت عميس" همسر جعفر را داد[4] خود نيز دو فرزند كوچك پسر عمويش جعفر را به خانه برده و براي آنها دستور پختن غذاهاي خوشمزه را داد و اين دو برادر سه روز در خانه پيامبراكرم 6 بودند و آن حضرت در اطاق هر يك از زنهايش كه مي‌رفت آنها را نيز با خود مي‌برد و پس از سه روز آنها را به خانه خودشان بازگردانيد.[5] پس از اين واقعه سنت بر آن شد تا همسايگان يا بستگان سه روز براي اهل خانه اي كه مصيبت زده هستند غذا بفرستند; بر خلاف آنچه كه امروزه مرسوم شده كه بلافاصله پس از دفن ميت چيزي كه بيش از همه بستگان او

---