چند مسأله :

(مسأله 1) جايز نيست انسان در مرگ كسي صورت و بدن خود را بخراشد و به خود لطمه بزند، و يا در مرگ فرزند و زوجه خود يقه پاره كند; ولي پاره كردن يقه در مرگ پدر و برادر بلكه ساير خويشان مانعي ندارد.

(مسأله 2) اگر مرد در مرگ زن و يا فرزند يقه يا لباس خود را پاره كند، يا اگر زن در عزاي ميت صورت خود را بخراشد به طوري كه خون بيايد يا موي خود را بكند، بنابر احتياط واجب بايد ده فقير را طعام دهد و يا آنها را بپوشاند، و اگر نتواند بايد سه روز روزه بگيرد. و چنانچه زن در عزاي ميت موي خود را بچيند، بنابر احتياط واجب بايد شصت فقير را طعام دهد يا شصت روز روزه بگيرد.

(مسأله 3) احتياط واجب آن است كه در گريه بر ميت صدا را خيلي بلند نكنند.

چهارم : مستحب است انسان قبل از دفن [1] و بعد از آن صاحبان عزا را سرسلامتي داده و در حق آنها دعا نمايد; ولي اگر مدتي گذشته است كه به واسطه تسليت گفتن داغ او تازه مي‌شود ترك آن بهتر است ; به چند حديث در اين باره توجه نماييد:

1 - پيامبراكرم 6: "كسي كه به مصيبت زده اي تسليت و تعزيت بگويد همانند اجر و پاداش شخص مصيبت زده برايش خواهد بود بدون اين كه از اجر مصيبت زده چيزي كم شود".[2]

2 - حضرت علي (ع): "كسي كه فرزند از دست داده را تسليت گويد خداوند او را در روزي كه سايه اي جز سايه او نخواهد بود در سايه عرش خود جاي مي‌دهد".[3]

3 - امام صادق (ع) سراغ قومي كه دچار مصيبت شده بودند رفت و چنين گفت : "خداوند ضعف و مشكلي را كه براي شما پيش آمده جبران كند، صبر و تحمل شما را

---