(و سبوغ آلاء أسداها) (و گستردگي و فراواني نعمت هايي كه عطا كرده است .)

"آلاء" جمع "ألي" و يا "الي" است، يعني : نعمت ها; و جمع آن اصلش "أألاء" بوده، سپس قاعده مد[1] جاري شده و تبديل به "آلاء" مي‌شود. "أسدي" هم به معناي عطا و بخشش است . اين جمله عطف است به جمله قبلي، يعني : "ثناء و ستايش خداي را به آنچه پيش فرستاده است، از نعمت هاي فراگيرش كه ابتدائا آفريده، و گستردگي و فراواني نعمت هايي كه عطا كرده است ." (و تمام منن أولاها) (و تمام نعمت هاي گرانقدري كه بذل كرده است .)

"منن" جمع "منة" است، و منظور نعمت هاي ارزشمندي است كه خدا به بندگانش عطا فرموده است .[2] از مهم ترين اين نعمت ها نعمت رسالت و هدايت و ايمان است كه خداوند به بندگانش عطا كرده است ; همان طور كه در قرآن كريم آمده است : (لقد من الله علي المؤمنين اذ بعث فيهم رسولا ...) [3] "خدا نعمت گرانقدري به مؤمنان داد آنگاه كه در ميان آنها پيامبري از خودشان مبعوث كرد... ."

---