عليه) مكرر مى‌فرمود: ما عمل به وظيفه مى‌كنيم پيش برود يا پيش نرود، غرض پيشرفت نيست. غرض عمل به وظيفه است.

در تمام مراحل پيش‌آمدهاى سياسى كوتاهى نمى‌كرد. حتى اعلاميه‌هائى كه مى‌دادند خيلى پرمعنا و خيلى پرمغز بود و اهل علم و طلاب هم تعجب مى‌كردند كه ايشان اين‌قدر وارد است كه اين عبارتهاى سنگين را مى‌نويسد. و همين استقامت ايشان خيلى مايه اميدوارى طلاب بود.

به نظر بنده مى‌رسد كه مثل اينكه خداوند ايشان را ذخيره كرده بود براى بعد از رحلت حضرت آيت اللّه حائرى. و مدت 15 سال در زمان آيت اللّه العظمى بروجردى بود مسئوليت حوزه بر گردن ايشان بود. ولى آيت اللّه گلپايگانى خيلى كمك و راهنمائى مى‌كرد.

مكرر مى‌شد در اوايل رحلت آيت اللّه بروجردى قرض مى‌كرد براى مخارج حوزه و مى‌فرمود خدا مى‌رساند. از مجموع حالات به دست مى‌آيد كه ايشان يك ذخيره‌اى بوده است براى بعد از رحلت آيت اللّه المؤسس حاج شيخ عبد الكريم حائرى براى حوزه علميه قم. و اين ذخيره آن مقدارى كه قدرت و توانائى داشت. عمل به وظيفه كرد هم انقلاب را كمك كرد، و هم امام خمينى را، و هم مدارس درست كرد، و هم به طلاب رسيدگى كرد.