محور چهارم:

محور مديريت ايشان بود. حدود 30 سال مرجعيت و زعامت ايشان طول كشيد. و در مدت اين 30 سال ايشان به اداره حوزات علميه بخصوص حوزه علميه قم پرداختند.

و كاملا مواظب بودند كه هجومهاى انحرافى بيرونى يا هجمه‌هاى انحرافى، اغراض داخلى حوزه را به طرف خودش نبرد. و حوزه از آن قداست كه دارد و مصونيتى كه دارد هيچگاه به طرف انحراف كشيده نشود. در طول زعامتشان مؤسس نظم و انظباط در حوزه مقدسه قم بودند. اولين مدرسه كه با نظم و انبظباط در قم بوجود آمد توسط ايشان تأسيس شد.

مرحوم آيت اللّه العظمى گلپايگانى نسبت به حفظ حوزه علميه بخصوص حوزه علميه قم اهتمام بسيار داشتند و هميشه تلاش داشتند كه حوزه از هم متلاشى نشود و مكرر مى‌فرمود: خداوند مقدّر كرد كه ما بتوانيم در داخل كشور از اين حوزه دفاع كنيم و حوزه را حفظ كنيم و روى استقلال حوزه خيلى حساس بودند. در رژيم گذشته يكوقت اداره اوقاف در نظر گرفته بود كه در حوزه دخالت كند تنها كسى كه در برابر آنها ايستاد و مقاومت كرد حضرت آيت اللّه العظمى گلپايگانى بود. فرموده بود: ما اجازه نمى‌دهيم مقامات دولتى در حوزه دخالت كنند و به استقلال حوزه لطمه وارد سازند، ايشان خيلى تأكيد داشته نسبت به استقلال حوزه.

محور پنجم:

جنبه‌هاى عملى ايشان بود. كه خيلى جاذبه داشت. خيلى تأكيد داشتند روى توسلات به اهل بيت عليهم السّلام. خشيت الهى و خوف از خدا در وجود ايشان نمايان بود. و بحق مى‌شود گفت كه ايشان مصداق بارز اين آيه مباركه بودند كه خدواند مى‌فرمايد: انّما يخشى اللّه من عباده العلماء.

***