مى‌كردند كه ايشان در بحث ولايت فقيه همانند امام خمينى مى‌انديشيدند و از اولين كساين بودند كه بحث ولايت فقيه را در حوزه علميه قم مطرح كردند، حفظ جمهورى اسلامى ايران براى ايشان يك اصل مسلم بود و مكرر مى‌فرمودند بايد اين نظام حفظ شود و معظم له با شركت در تمام انتخابات و هم‌پرسى انجام گرفته سيستم حكومتى و نظام خاص اجتماعى، اقتصادى، سياسى و فرهنگى ايران را قبول نموده و از آن حمايت مى‌كنند[1] و در دوران حيات خويش در همه حال به حمايت از دولت جمهورى اسلامى پرداخته و اگر شرايطى براى انقلاب پديد مى‌آمد كه نياز به حمايت ايشان احساس مى‌شد، اقدام مى‌كردند و بيشتر از مراجع ديگر در تقويت نظام اسلامى حاكم در ايران تلاش كرده و نظرات حكومتى و سياسى ايشان به طور محسوس درباره شكل حكومت با آنچه كه امام مى‌انديشيدند و در حكركت توفنده انقلاب مشهود بود مغابرت ندارد. تا آنجا كه مكرر درمكرر مردم ايران را توصيه به اطاعت از امام مى‌كردند[2].

از مهمترين شاخص‌هاى تفاوت آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه با ساير فقهاى اين عصر در شكل مبارزه است، ايشان در مبارزات خود

[1]- ر. ك. به على كريمى جهرمى، خورشيد آسمان فقاهت و مرجعيت، قم: دار القرآن الكريم، 1373، ص 142.

[2]- همان، ص 145.