نخود طلا بدهد و در شب يا روز سوّم جارم نه نخود و در شب يا روز پنجم و ششم بايد چهار نخود و نيم بدهد.

مسأله 450- بنابر احتياط واجب، وسى در دبر زن حائض هم كفّاره دارد.

مسأله 451- اگر قيمت طلا در وقتى كه جماع كرده با وقتى كه مى‌خواهد به فقير بدهد فرق كرده باشد، بايد قيمت وقتى را كه مى‌خواهد به فقير بدهد حساب كند.

مسأله 452- اگر كسى هم در قسمت اوّل و هم در قسمت دوّم و هم در قسمت سوّم حيض، با زن خود جماع كند، بايد هر سه كفّاره را كه روى هم سى و يك نخود و نيم مى‌شود بدهد.

مسأله 453- اگر انسان بعد از آن كه در حال حيض جماع كرده و كفّاره آن را داده دوباره جماع كند باز هم بايد كفّاره بدهد.

مسأله 454- اگر با زن حائض چند مرتبه جماع كند و در بين آنها كفّار ندهد احتياط واجب آن است كه براى هر جماع يك كفّاره بدهد.

مسأله 455- اگر مرد در حال جماع بفهمد زن حائض شده، بايد فورا از او جدا شود و اگر جدا نشود بنابر احتياط واجب بايد كفاره بدهد.

مسأله 456- اگر مرد با زن حائض زنا كند يا با زن حائض نامحرمى به گمان اين‌كه عيال خود او است جماع نمايد، كفّاره واجب نيست اگرچه احتياط مستحب است.

مسأله 457- كسى كه نمى‌تواند كفّاره بدهد، بنابر احتياط واجب بايد استغفار كند، و هر وقت توانست بايد كفّاره بدهد.

مسأله 458- طلاق دادن زن در حال حيض، به طورى كه در كتاب طلاق گفته مى‌شود باطل است.

مسأله 459- اگر زن بگويد حائضم يا از حيض پاك شده‌ام، بايد حرف او را قبول كرد.

مسأله 460- اگر زن در بين نماز حائض شود، نماز او باطل است.

مسأله 461- اگر زن در بين نماز شك كند كه حائض شده يا نه، نماز او صحيح است ولى اگر بعد از نماز بفهمد كه در بين نماز حائض شده نمازى كه خوانده باطل است.

مسأله 462- بعد از آن‌كه زن از خون پاك شد، واجب است براى نماز و عبادتهاى ديگرى كه بايد با وضو يا غسل يا تيمّم به جا آورده شود، غسل كند. و دستور آن مثل غسل جنابت است، ولى براى نماز بايد پيش از غسل يا بعد از آن وضو هم بگيرد. و اگر پيش از غسل وضو بگيرد بهتر است.

مسأله 463- بعد از آن‌كه زن از خون حيض، پاك شد، اگرچه غسل نكرده باشد، طلاق او صحيح است، و شوهرش هم مى‌تواند با او جماع كند، ولى احتياط مستحب آن است كه پيش از غسل از جماع با او خوددارى نمايد. امّا كارهاى ديگرى كه در وقت حيض بر او حرام بوده بجز مسّ خط قرآن و اسم خداوند و مانند آن، پس از قطع خود هرچند غسل نكرده باشد حرام نمى‌باشد ولى مسّ خط قرآن و اسم خداوند و مانند آن چون بدون طهارت جائز نيست بايد غسل كند.

مسأله 464- اگر آب براى وضو و غسل كافى نباشد و به اندازه‌اى باشد كه بتواند يا غسل كند يا وضو بگيرد، بايد غسل كند و بدل از وضو تيمّم نمايد. و اگر فقط براى وضو كافى باشد و به اندازه غسل نباشد، بايد وضو بگيرد و عوض غسل تيمّم نمايد و اگر بار هيچ‌يك از آنها آب ندار، بايد دو تيمّم كند، يكى بدل از غسل و ديگرى بدل از وضو.

مسأله 465- نمازهاى يوميه‌اى كه زن در حال حيض نخوانده، قضا ندارد، ولى روزه هاى واجب را بايد قضا نمايد.

مسأله 466- هرگاه وقت نماز داخل شود و بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مى‌شود، بايد فورا نماز بخواند.

مسأله 467- اگر زن نماز را تأخير بيندازد و از اوّل وقت به اندازه انجام واجبات يك نماز بگذرد و حائض شود، قضاى آن نماز بر او واجب است، ولى در تند خواندن و كند خواندن و چيزهاى ديگر بايد ملاحظه حال خود را بكند، مثلا زنى كه مسافر نيست اگر در اوّل ظهر نماز نخواند، قضاى آن در صورتى واجب مى‌شود كه به مقدار خواندن چهار ركعت نماز به دستور كه گفته شد از اوّل ظهر بگذرد و حائض شود، و براى كسى كه مسافر است گذشتن وقت به مقدار خواندن دو ركعت كافى است نيز بايد ملاحظه تهيه شرايطى را كه دارا نيست بنمايد، پس اگر به مقدار فراهم آوردن آن‌مقدمات و خواندن يك نماز بگذرد و حائض شود قضا واجب است وگرنه واجب نيست.

مسأله 468- اگر زن در آخر وقت نماز از خون پاك شود و به اندازه غسل و وضو و مقدمات ديگر نماى مانند تهيه كردن لباس يا آب كشيدن آن و خواندن يك ركعت نماز يا بيشتر از يك ركعت وقت داشته باشد، بايد نماز را بخواند و اگر نخواندبايد قضاى آن را به جا آورد.

مسأله 469- اگر زن حائض به اندازه غسل و وضو وقت ندارد، ولى مى‌تواند با تيمّم نماز را در وقت بخواند آن نماز بر او واجب نيست، امّا اگر گذشته از تنگى وقت تكليفش تيمّم است، مثل آن كه آب برايش ضرر دارد، بايد تيمّم كند و آن نماز را خواند.

مسأله 470- اگر زن حائض بعد از پاك شدن شك كند كه براى نماز وقت دارد يا نه، بايد نمازش را بخواند.

مسأله 471- اگر به خيال اين كه به اندازه تهيه مقدمات نماز و خواندن يك ركعت وقت ندارد نماز نخواند و بعد بفهمد وقت داشته، بايد قضاى آن نماز را به جا آورد.

مسأله 472- مستحب است زن حائض در وقت نماز، خود را از خون پاك نمايد و پنبه دستمال را عوض كند و وضو بگيرد و اگر نمى‌تواند وضو بگيرد تيمّم نمايد و در جاى نماز رو به قبله بنشيند و مشغول ذكر و دعا و صلوات شود.

مسأله 473- خواندن و همراه داشتن قرآن و ساندن جايى از بدن به حاشيه و مابين خطهاى قرآن و نيز خصاب كردن به حنا و مانند آن براى حائض مكروه است.

اقسام زنهاى حائض‌

مسأله زنهاى حائض بر شش قسمند:

اوّل: صاحب عادت وقتيه و عدديه، و آن زنى استكه دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند و شماره روزهاى حيض او ه در هر دو ماه يك اندازه باشد، مثل آن كه دو ماه پشت سر هم از اوّل ماه تا هفتم خون ببيند.

دوّم: صاحب عادت وقتيه، و آن زنى است كه دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن، خون حيض ببيند ولى شماره روزهاى حيض او در هر دو ماه يك اندازه نباشد، مثلا در دو ماه پشت سر هم از روز اوّل ماه خون ببيند ولى ماه اوّل روز هفتم، و ماه دوّم روز هشتم از خون پاك شود.

سوّم: صاحب عادت عددّيه، و آن زنى است كه شماره روزهاى حيض او در دو ماه پشت سر هم به يك اندازه باشد، ولى وقت ديدن آن دو خون يكى نباشد، مثل آن كه ماه اوّل از پنجم تا دهم و ماه دوّم از دوازدهم تا هفدهم خون ببيند.

چهارم: مضطربه، و آن زنى است كه چند ماه خون ديده، ولى عادت معينى پيدا نكرده يا عادتش بهم خورده و عادت تازه‌اى پيدا نكرده است.

پنجم: مبتدئه، و آن زنى استكه دفعه اوّل خون ديدن او است.