حجة الاسلام را از اصل مال بيرون مى‌كنند و حج نذر را از ثلث مال او بيرون مى‌كنند و وفا بنذر خود كرده است به گذاشتن مال و وصيت كردن و اگر آن مقدار نگذاشته باشد كه هر دو را بيرون توان كرد بلكه يكى را بيرون توان كرد حجة الاسلام را بيرون مى‌كنند از آن چه گذاشته است و وارث يا پسر بزرگتر به نيابت ميّت حج نذر را مى‌كنند زيرا كه بمنزله دين است كه در ذمه اوست.

و اشهر ميان علما آنست كه هر واجب مالى را از اصل مال بيرون مى‌كنند و اگر مال نگذاشته باشد بر ولى واجب نيست پس قضاى ولى بر سبيل استحبابست على المشهور و ممكن است كه اخراج نذر از ثلث از جهة آن باشد كه چون مشغول الذمّه بحج واجب بوده است نذر صحيح نباشد و چون بلفظ در آورده است سنّت باشد و وجه آن گفته‌اند كه مى‌بايد كه متعلق نذر راجح باشد كه اقلا آن فعل مستحب باشد تا نذر منعقد شود، و چون مشغول الذمّه: حج مستحب نمى‌تواند كرد پس نذر منعقد نشود