باب ما جاء فى الحجّ قبل المعرفة

(روى عمر بن اذينة قال كتبت إلى ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه أسأله عن رجل حجّ و لا يدرى و لا يعرف هذا الامر ثمّ منّ اللَّه عليه بمعرفته و الدّينونة به أ عليه حجّة الاسلام قال قد قضى فريضة اللَّه و الحجّ احبّ إليّ)

منقولست در صحيح به يك سند و آن چه قدوة المتأخرين و زين الزاهدين مولانا احمد اردبيلى ذكر كرده است كه چون صدوق بهر يك از رجال اين سند طريق دارد بحسب ضرب قريب به بيست هزار سند صحيح و سى هزار سند حسن كالصحيح دارد و بسند آينده صحيحه صحيحة الفضلا دويست و پنجاه هزار سند مى‌شود كه صد هزار صحيح و صد و پنجاه هزار حسن كالصحيح مى‌شود كه همه سند صدوقست، و آن چه شيخ طوسى عليه الرحمة سند دارد از غير سند صدوق در همين حديث اضعاف مضاعفه سند صدوقست، و آن چه اين ضعيف سند دارد اضعاف مضاعفه ريگ بيابانها و قطرات باران و برگ درختان و ستارگان آسمانست و شكى نيست در صحت آن چه آن زين العارفين فرموده‌اند، و ليكن آن چه بنده ذكر مى‌كنم از اعداد مختلفه اسناديست كه صدوق دارد و اگر همين حديث را شيخ نيز ذكر كرده باشد اسانيدى كه شيخ را هست از طريق صدوق ذكر مى‌كنم.

مجملا ابن اذينه ذكر كرده است كه نوشتم عريضه به خدمت حضرت‌