باب حجّ الجمّال و الاجير

(روى عن معاوية بن عمّار قال قلت لأبي عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه حجّة الجمّال تامّة ام ناقصة قال تامّة قلت حجّة الاجير تامّة ام ناقصة قال تامّة)

اين بابى است در بيان آن كه شتربان و جمعى كه خود را به اجاره مى‌دهند كه حج كنند يا نوكر مى‌شوند كه خدمت كنند صحيح است يا نه چون مقصود بالذّات ايشان حج نيست.

به سيزده سند صحيح منقولست از ابن عمّار كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه آيا حج شتربان يا ساربان تمام است يعنى ممكن كه تمام باشد و ساربان بودن مانع هست از صحت يا ناقص است كه باطل است هر گاه قصد ايشان كرايه باشد و قصد قربت نباشد يا منضم باشد و خالص نباشد؟ حضرت فرمودند كه تمام است. يعنى كرايه سبب نقص حج نيست به تفصيلى كه در حديث سابق مذكور شد، عرض نمودم كه حج اجير كه خود را به اجاره داده باشد كه در راه نوكرى كند و خدمات را واقع سازد و ما زاد و راحله او را بدهيم، يا اجيرى كه خود را به اجاره مى‌دهد كه به نيابت ميت يا حى بحج مى‌رود آيا تمامست يا ناقص چون غرضش مال است نه رضاى الهى حضرت فرمودند كه تمام است و ممكن‌