او بودى و زنجير بندگى را از گردن تو برداشت چون حقوق بندگى بسيار است و بعضى از آن گذشت كه بمنزله زنجيرى بود در گردن تو قطع نظر از اصل بندگى كه آن نيز بمنزله غل و زنجير است، و ترا از زندان بندگى بيرون آورد كه گويا در زندان بودى، و ترا مالك نفس خود گردانيده و آزاد و مراد خود كرد و ترا فارغ گردانيد كه توانى هميشه مشغول عبادت پروردگار خود باشى و ساير مستحبات و سنن را به جا آورى كه در زمان بندگى بى رضاى آقا نمى‌توانستى كردن، و بدانى كه او اولى است به تو از ديگران در زندگى و مردگى، و اگر وارث نداشته باشى او وارث تست، و بدانى كه واجبست بر تو كه او را اعانت و نصرت كنى به جانت كه اگر كسى خواهد او را بكشد يا آزار دهد تا مقدورت باشد دفع دشمن از او بكنى، و اگر پريشان باشد و تو غنى باشى او را به مالت اعانت و يارى كنى و حقوق او را فراموش نكنى و نيست قوتى بر امثال اين امور و غير اينها مگر بعون الهى‌

[حق عبد آزاد شده‌]

(و امّا حقّ مولاك الّذى أنعمت عليه فان تعلم انّ اللَّه عزّ و جلّ جعل عتقك له وسيلة اليه و حجابا لك من النّار و انّ ثوابك فى العاجل ميراثه اذا لم يكن له رحم مكافاة لما أنفقت من مالك و فى الاجل الجنّة)

و اما حق مولاى اسفل كه تو انعام كرده بر او و او را آزاد كرده آنست كه بدانى كه حق سبحانه و تعالى آزاد كردن تو او را وسيله قرب تو گردانيد بجناب اقدس او و سبب آزادى تو گردانيد از آتش جهنم چنانكه در روايات صحيحه وارد است كه هر كه بنده را للّه آزاد كند حق سبحانه و تعالى او را از آتش جهنم آزاد كند و بدانى كه فايده آزادى در دنيا اينست كه اگر خويشاوندى نداشته باشد ميراث او را ببرى چنانكه خواهد آمد بعوض آن چه مالت را صرف او كردى و در آخرت ثواب آزادى بهشت است‌