من كان له زاد و راحلة قدر ما يقوت عياله و يستغنى به عن النّاس ينطلق إليهم فيسلبهم إيّاه لقد هلكوا اذا فقيل له فما السّبيل فقال السّعة فى المال اذا كان يحجّ ببعض و يبقى بعض لقوت عياله أ ليس قد فرض اللَّه عزّ و جلّ الزّكاة فلم يجعلها الّا على من يملك مائتي درهم)

كالصحيح منقولست از خالد كه گفت سؤال كردند از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه از تفسير قول حق سبحانه و تعالى كه خدا يتعالى راست بر كافه عالميان «و اين مجمل است كه مفسّر اوست ما بعدش تا وقع او در نفوس بيشتر باشد» كه به زيارت خانه حق سبحانه و تعالى روند كسانى كه استطاعة داشته باشند كه به آن خانه روند حضرت فرمودند كه سنّيان چه مى‌گويند، و ظاهرا غرض حضرت اين بود كه قول شنيع ايشان مذكور شود قول مالك كه معاصر است و مى‌گويد كه اگر تواند پياده رفتن مستطيع است و ظاهر آيه آنست كه زياده بر استطاعتى كه لازم هر فعلى است داشته باشد كه آن را حق سبحانه و تعالى در آيات بسيار فرموده است كه «لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها» شخصى گفت كه مراد از استطاعت زاد و راحله است حضرت فرمودند كه اين قول هر چند در شناعت مثل قول مالك نيست اما در واقع اين قول نيز شنيع است و همين كافى نيست و فرمودند كه اگر همين كافى باشد سبب هلاك عالميان خواهد بود و همين مسأله را از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه پرسيدند و حضرت فرمودند آن چه در اين مجلس مذكور شد كه در مجلس آن حضرت نيز گفتند كه استطاعت زاد و راحله است و بس و حضرت فرمودند كه سبب هلاك مردمان خواهد بود و ظاهرش اينست كه اين مجملى است كه تفسيرش بعد از اينست يا آن كه اگر چنين مى‌بود هر آينه مى‌بايست كه اكثر عالميان بترك حج هلاك شوند به سبب‌