وهب و غير اينها و همه را حمل كرده‌اند بر صورت نسيان و استحباب زيادتى به سبب كالصحيحه ابو بصير كه در آن بعنوان نسيان وارد است، و ليكن در آن حديث واقع است كه در طواف نافله چنين مى‌كند و در فريضه از سر مى‌گيرد.

و در صحيح از ابو بصير نيز منقولست كه گفت سؤال كردم از آن حضرت صلوات اللَّه عليه كه هر گاه شخصى طواف واجب را هشت شوط بكند حضرت فرمودند كه اعاده كند تا خوب ضبط كند و ممكن است حمل بر تخيير و بنا بر تخيير عمل به اكثر كردن اولى است بلكه واجب‌

(و فى خبر اخر انّ الفريضة هى الطّواف الثّاني و الرّكعتان الاوليان لطواف الفريضة، و الرّكعتان الاخريان و الطّواف الاوّل تطوّع)

و مرويست در حديث ديگر كه عبارت فقه رضوى است و مضمون صحيحه زراره است از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه، اما فقه رضوى پيشتر از اين عبارت ذكر كرده است صلوات اللَّه عليه كه اگر سهوى كنى و طواف واجب را هشت شوط بكنى پس زياده كن شش شوط را و نزد مقام حضرت ابراهيم صلوات اللَّه عليه دو ركعت نماز طواف بكن پس سعى كن ميان صفا و مروه پس به مقام ابراهيم مى‌آيى و در عقب مقام دو ركعت نماز طواف مى‌كنى، و بدان كه فريضه طواف دويم است و دو ركعت اول از جهة طواف فريضه است و دو ركعت آخر و طواف اول تطوّع و مستحب است، و بنا بر اين حمل مى‌توان كرد صحيحه ابو بصير را بر اين معنى.

و اما صحيحه زراره چنين است كه حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه فرمودند كه حضرت امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه طواف فريضه را هشت شوط كردند و هفت را انداختند و بنا بر يكى گذاشتند و