نصف تجاوز نكرده باشد هر دو را از سر مى‌گيرد، و آن چه از تتمه اين خبر و صحيحه منصور بن حازم ظاهر مى‌شود آنست كه تجاوز از نصف نمى‌بايد بلكه يك شوط طواف كافى است در بنا و تتمه اين حديث خواهد آمد.

و در صحيح منقولست از منصور بن حازم كه گفت سؤال كردم از آن حضرت صلوات اللَّه عليه از شخصى كه ابتدا كند به سعى پيش از طواف فرمودند كه طواف را مى‌كند و ديگر سعى را به جا مى‌آورد عرض كردم كه هر گاه چنين نكند فرمودند كه گوسفندى مى‌دهد نمى‌بينى كه اگر در وضو دست چپ را پيش از دست راست شسته باشى لازم است كه دست چپ را بشويى چون دست راست در موقع خود واقع شده است.

و دليل قول مشهور فقه رضوى است كه در آن مذكور است كه اگر فراموش كرده باشى چيزى از طواف را و در اثناى سعى به خاطرت رسد بنا به بر آن چه كرده از طواف و بعد از آن بر سعى و اگر كمتر از چهار شوط كرده باشى طواف را و سعى را هر دو را اعاده مى‌كنى‌

(و روى عن ابى أيّوب قال قلت لأبي عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه رجل طاف بالبيت ثمانية أشواط طواف الفريضة قال فليضمّ إليها ستّا ثمّ يصلّى اربع ركعات)

و منقولست در صحيح از ابراهيم كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه هر گاه شخصى طواف واجب را هشت شوط كند از روى نسيان حضرت فرمودند كه ضم مى‌كند باين هشت شوط شش شوط ديگر تا چهارده شود كه دو طواف باشد و بعد از آن چهار ركعت نماز مى‌كند از جهة هر طوافى دو ركعت، و بر اين مضمون وارد است احاديث صحيحه مثل صحيحه محمد بن مسلم و عبد اللَّه بن سنان و رفاعه و معاوية بن‌