بهشت و منبر من بر ترعه‌ايست از ترعهاى بهشت و پايهاى منبر مرا در بهشت تربيت كرده‌اند راوى گفت كه عرض نمودم كه الحال روضه است فرمودند كه بلى اگر پرده برخيزد هر آينه خواهيد ديد كه باغى است از باغهاى بهشت، يا اعمال آنجا به بهشت مى‌برد بنده را و پايهاى منبر را حق سبحانه و تعالى در بهشت تربيت فرموده است.

يا آن كه اين منبر شبيه است به منبر وسيله و از اين منبر به آن منبر منتقل مى‌شوند بنا بر نسخه رتب بتقديم تاى دو نقطه بر باى يك نقطه كه جمع رتبه باشد و ترعه بمعنى در كوچك است و معلوم نيست كه اين تفسير از راويانست يا از حضرت، و ترعه در لغت به اين معنى و بمعنى روضه آمده است و هر دو خوبست و بنا بر اين تفسير صغرش نسبت به روضه است چون عبادات روضه بسيار است، و عباداتى كه بر منبر واقع مى‌شود نظر به آن كمتر است و اللَّه تعالى يعلم، پس بيا به مقام حضرت سيد المرسلين 6 و آن مقدار نماز كه خواهى بكن و ظاهرا مقام آن حضرت نزد محراب باشد چنانكه مشهور است و مضبوط است، و هر گاه داخل شوى در مسجد آن حضرت و هر گاه بيرون روى صلوات فرست بر آن حضرت و آل او، پس بيا به مقام جبرئيل 7 و آن در زير ناودان است به درستى كه هر گاه جبرئيل 7 مى‌خواست كه به نزد آن حضرت آيد در آنجا توقف مى‌نمود و رخصت مى‌گرفت و داخل مى‌شد، پس بگو اى بخشنده اى كريم اى خداوندى كه نزديكى و از رگ گردن نزديكتر، و دورى و از عرش دورتر.

بدان كه حق سبحانه و تعالى منزه است از قرب و بعد جسمانى و جهتى، و مراد از قرب آنست كه مطلع است بر احوال بندگان، و تربيت كننده و اجابت كننده دعوات ايشان است، و مراد از بعد آنست كه از آن دورتر است‌