كه بذات مقدس و كنه صفات مقدسه او كه عين ذات اوست توان رسيد يا وصف توان نمود، و از اين جهت است كه قريب و بعيد است و اگر جسمانى مى‌بود اگر قريب بود بعيد نمى‌بود و اگر بعيد مى‌بود قريب نمى‌بود. سؤال مى‌كنم كه رد كنى بر من نعمتت را، و اين دعا را كسى مى‌خواند كه حق سبحانه به او نعمتى كرامت فرموده باشد و از او گرفته باشد خصوصا زنى كه حيض او مستقيم نباشد و اكثر اوقات مستحاضه باشد و اين مقامى است كه هر زنى كه چنين شده باشد و اين دعا را با آن چه مى‌آيد اگر بخواند رو بقبله حيضش مستقيم مى‌شود و در حالت حيض حيض مى‌آيد و در غير آن وقت خون نمى‌بيند پس اين دعا را مى‌خواند كه مسمّى است به دعا خون و ترجمه‌اش اينست كه خداوندا به درستى كه سؤال مى‌كنم از تو بحق هر نامى كه اسم تست يا خود را به آن نام خوانده از جهة كسى از خلق خود مانند مجيب الدّعوات و رادّ ما فات كه از جهة اجابت دعوات بندگان و از جهة رد كردن نعمت است اگر گرفته باشد و امثال اين اسامى، يا اسمى است كه از جميع خلايق پنهانست مثل يك اسمى كه دلالت بر ذات مقدس بحت مى‌كند و از انبيا نيز مخفى است يا از اكثر خلايق مخفى است مثل هفتاد و دو اسم اعظم، و سؤال مى‌كنم ترا به نامى كه اعظم است از آن كه به آن توانند رسيد ملائكه مقربين يا انبياء مرسلين يا عباد اللَّه الصالحين، و اعظم است از آن كه كسى خداوند خود را به آن وصف تواند نمود بغير از خود، و اعظم است از آن كه توان يافت عظمت آن را و دور نيست كه مراد از اين اسم اسمى باشد كه مخصوص ذات مقدس است از هفتاد و سه اسم، و محتمل است كه مراد از آن اللَّه باشد چون دلالت مى‌كند بر ذاتى كه مستجمع جميع كمالات باشد و غير اين لفظ اين جامعيت ندارد و بحسب يافت بندگان بر سبيل اجمال هر چند ذات را ندانند و كنه صفات را ندانند و تعداد صفات او نتوانند كرد چون هر صفتى كه حق‌