علّت جزو اول است‌

(و روى علىّ بن مهزيار عن محمّد بن القاسم بن الفضيل قال قلت لأبي الحسن صلوات اللَّه عليه جعلت فداك انّ جمّالنا مرّ بنا و لم ينزل المعرّس فقال لا بدّ ان ترجعوا اليه فرجعت اليه)

و به چهل سند صحيح منقولست از محمد كه گفت عرض نمودم به حضرت امام رضا صلوات اللَّه عليه كه شتربان ما را از معرّس گذرانيد و در معرّس فرو نيامد حضرت فرمودند كه ناچار است كه برگردى پس برگشتم و محمولست بر تاكد استحباب‌

(و سال العيص بن القاسم ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه عن الغسل فى المعرّس فقال ليس عليك فيه غسل)

در صحيح منقولست از عيص كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه از غسل در معرّس حضرت فرمودند كه در معرّس غسل نيست‌

(و التّعريس هو ان تصلّى فيه و تضطجع فيه ليلا مرّ به او نهارا)

در موثق كالصحيح بلكه در صحيح از حضرت امام رضا صلوات اللَّه عليه منقول است كه تعريس آنست كه در معرّس نماز كنى و اندكى بر پهلو بخوابى خواه در شب برسى و خواه در روز اگر چه تعريس خواب آخر شب است اما باصطلاح اهل شرع اينست كه مذكور شد و لازم نيست كه وجه تسميه مطرد باشد