چشمهاى ديوانه است پس جبرئيل اين آيه را آورد كه‌ وَ إِنْ يَكادُ الخ يعنى اگر نه حفظ الهى بود ترا نزديك بود كه كافران ترا بلغزانند و بيندازند به چشمهاى خود چون شنيدند ولايت على بن ابى طالب را و مى‌گويند كه او ديوانه است، و نبود اين خلافت مگر ذكرى و ياد آورى مر عالميان را يعنى مذكر عهدى بود كه در روز أ لست از ايشان گرفته بودند چنانكه در فردوس الاخبار مذكور است و گذشت اين حديث با ترجمه‌اش در ابواب صلاة

نزول معرّس النّبيّ 6‌

(روى معاوية بن عمّار قال قال ابو عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه اذا انصرفت من مكّة إلى المدينة و انتهيت إلى ذى الحليفة و أنت راجع إلى المدينة من مكّة فات معرّس النّبيّ 6 فان كنت فى وقت صلاة مكتوبة او نافلة فصلّ و ان كان غير وقت صلاة فانزل فيه قليلا فانّ النّبيّ 6 قد كان يعرّس فيه و يصلّى فيه)

ديگر فرو آمدن است به محلّى كه قريب بمسجد شجره است كه حضرت سيد الانبياء صلوات اللَّه عليه و آله در آخر شب به آن جا رسيدند و بخواب رفتند به سى و سه سند صحيح منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه چون از مكه معظّمه به مدينه مشرفه آيى و به ذو الحليفه رسى در برگشتن به مدينه در وقت رفتن كه سنّت نيست پس برو به معرّس نبى صلوات اللَّه عليه و آله پس اگر در وقت نماز واجب يا سنّت باشد نماز كن و اگر در وقت نماز نباشد اندكى فرو آى زيرا كه آن حضرت صلوات اللَّه عليه و آله فرو مى‌آمدند و نماز مى‌كردند و اين‌