صحيحه ابن عمار فى رحلتى است در كافى و تهذيب فى رحلى است و اظهر اينست كه اين نيز تصحيف است، و در صورت خطى مشابهتى هست يعنى كوچ كردنم را مبارك گردان يا هر چه با من است بركت ده آن را، يا مبارك گردان و حاجتم را بر آورى و بگردانى مرا از زمره جمعى كه مباهات مى‌كنى به ايشان بر كسانى كه بهترند از من چنانكه در صحيح وارد شده است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه حق سبحانه و تعالى مى‌فرمايد به فرشتگان كه اين بنده را روزى كرامت كردم و آن را برداشته است و آن را صرف اين راه كرده است، و خود و عيالش را آفتابى كرده است كه رنگ آفتاب برداشته‌اند و ايشان را آورده است كه عرفات را پر كنند و مطلوبش اين است كه او را بيامرزم گواه باشيد كه گناهانش را آمرزيدم و كفايت نمودم مهمّات او را و روزى او را فراخ گردانيدم و هم چنين از الطاف الهى فرمودند بسيار، و خلاصه‌اش اينست كه شما مى‌گفتيد اى ملائكه كه چه حكمت است كه ما مسبّحان را و مقدّسان را از زمين بيرون مى‌برى و به جاى ما مى‌آورى جمعى را كه فساد مى‌كنند، و خون مى‌كنند به بينيد كه چنين جفا در راه من مى‌كشند و مال و زن و فرزندان را در معرض تلف در آورده‌اند از جهة رضاى من چنانكه احاديث بسيار در مباهات گذشت و در اخبار بسيار از ائمه اطهار صلوات اللَّه عليهم وارد شده است كه چون ملايك چنين استفسارى از ايشان واقع شد كه بصورت اعتراض بود و ايشان را حالتى بود كه مشاهده انوار الهى مى‌كردند بعد از آن مشاهده برطرف شد دانستند كه خوب نكرده‌اند پناه به عرش عظيم بردند هفت روز هزار سال كه هفت روز از روزهاى عالم اعلى است. حق سبحانه و تعالى از تقصير ايشان گذشت و از جهة ايشان بيت المعمور را مقرر فرمود كه طواف كنند از آن روز تا روز قيامت هر روز