لربّك بذنوبك و قل اللّهُمَّ من قبلك الرّوح و الرّاحة و الفرج و العافية اللّهُمَّ انّ عملى ضعيف فضاعفه لي و اغفر لي ما اطّلعت عليه منّي و خفي على خلقك استجير باللَّه من النّار و تكثر لنفسك من الدّعاء ثمّ استلم الرّكن اليماني ثمّ استلم الرّكن الّذى فيه الحجر الاسود و قبّله و اختم به فان لم تستطع ذلك فلا يضرّك غير انّه لا بدّ من ان تفتتح بالحجر الاسود و تختم به و تقول اللّهُمَّ قنّعنى بما رزقتني و بارك لي فيما اتيتنى)

و اما آن چه در احوال طواف بايد گفت و مى‌گويى در طوافت خداوندا به درستى كه سؤال مى‌كنم از تو بحق آن اسم اعظمى كه هر كه آن را بخواند در روى آب راه مى‌رود چنانكه بر خشكى راه مى‌رود، و سؤال مى‌كنم ترا بحق آن اسمى كه مخزون و مستور است نزد تو از هفتاد و سه اسم اعظم كه يكى مخصوص ذات مقدس تست كه دال است بر ذات اقدس تو يا جميع هفتاد و سه اسم چون مخزون است همه نزد او و تا به كسى ندهد كسى بر آن مطلع نمى‌تواند شد از پيش خود، و سؤال مى‌كنم ترا بحق آن اسمى كه اعظم است از همه اسماء و از آن اعظم است كه مخلوق به آن تواند رسيد يا وصف آن توان كرد و اين اسمى است كه مخصوص اوست چنانكه در اخبار مستفيضه وارد شده است كه حق سبحانه و تعالى هفتاد و سه اعظم دارد و يكى از آنها مخصوص ذات مقدس اوست و باقى را بحسب رتبه كرامت مى‌فرمايد و از آن اسماء آصف برخيا را يك اسم داده بودند و تخت بلقيس را به يك چشمزدن به نزد سليمان 7 حاضر گردانيد، و حضرت عيسى را دو اسم داده بودند، و حضرت موسى را چهار حرف، و حضرت ابراهيم را هشت حرف، و حضرت نوح را پانزده حرف، و حضرت آدم را بيست و پنج حرف و همه هفتاد و دو اسم را به حضرت سيد الانبياء عطا فرموده بودند و