الهى نه بحول و قوت خودم و ليكن به اعانت و حفظ و حمايت حق سبحانه و تعالى و بيزارم از حول و قوت خودم به نزد تو، و از تو مى‌خواهم كه مرا بمن نگذارى، خداوندا از تو مى‌خواهم كه سفرم را مبارك گردانى و نفعهاى دنيوى و اخروى بمن رسانى و بهر كه با من است در اين سفر تا آن كه نفع ايشان بمن رسد نه ضرر ايشان، خداوندا به درستى كه از تو مى‌طلبم كه بفضل عميم خود روزى حلال بى‌دغدغه بمن رسانى و جميع اعضا و جوارح من به عافيت باشند از امراض صورى و معنوى به قوت و قدرت تو، خداوندا در اين سفر به راه افتاده‌ام بى آن كه اعتماد بغير تو داشته باشم يا اميدوار از غير تو باشم خدا [و ندا] روزى كن مرا در اين سفر كه به شكرانه تو مشغول باشم و از مخالفت تو به عافيت باشم يا شكر با تندرستى باشد، و توفيقم كرامت كن كه به طاعت و عبادت تو مشغول باشم آن قدر كه خوشنود شوى به آن كه واجبات را به جا آورم و از محرمات مجتنب- باشم و بعد از خوشنودى به آن كه مستحبّات را به جا آورم و مكروهات بلكه مباحات را نيز نكنم بدان كه صدوق جمع كرده است دعاها را كه متفرقا وارد شده‌اند از ائمه هدى صلوات اللَّه عليهم، و ممكن است كه مجتمعا نيز به او رسيده باشد و اين اظهر است چنانكه بسيار تجربه كرديم كه اوّلا اين گمان داشتيم و بعد از آن در كتب غير معروفه ديديم و كتب بسيار از اصحاب ائمه ابرار سلام اللَّه عليهم و رضي اللَّه عنهم نزد او بوده است و اگر كسى خواهد كه به آن چه بما رسيده است عمل كند وقت گنجايش آنها ندارد چه جاى آن چه مقبول نشده است و اگر عمل كند به وسط در ساله منفرده و در روضة المتقين منقول است كه رجوع به آن كند

[حفظ تقوى در طى راه‌]

(و عليك فى طريقك بتقوى اللَّه و ايثار طاعته و اجتناب معصيته و