از يك ماه بوده باشد تا خانه او، و چون اين مقدار زمان بگذرد هفت روز را روزه بگيرد و اگر سه روز را روزه نگيرد و بعد از ايّام تشريق بهاى هدى به همرسد روزه را مى‌گيرد زيرا كه ايّام ذبح گذشت چنانكه گذشت كه در منى چهار روز است‌

(و قد روى زرارة عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه انّه قال من لم يجد ثمن الهدى فاحبّ ان يصوم الثّلاثة الايّام فى العشر الاواخر فلا باس بذلك)

و به اسانيد صحيحه منقولست كه آن حضرت فرمودند كه هر گاه بهاى هدى را نيابد و خواهد كه روزه دارد سه روز را در دهه آخر باكى نيست.

و در موثق كالصحيح منقولست از زراره كه احدهما صلوات اللَّه عليهما فرمودند كه هر گاه هدى نيابد و خواهد اين سه روز را مقدم دارد در دهه اوّل باكى نيست.

و در حسن كالصحيح منقول است از ابو منصور كه آن حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر كه اين سه روز را در ماه ذى الحجه نگيرد تا ماه محرم نو شود هدى واجب است بر او كه در سال ديگر قضا كند زيرا كه مى‌بايد كه در ماه حج واقع شود و همه ذى الحجه از ماه حج است و حق سبحانه و تعالى فرموده است كه‌ «ثَلاثَةِ أَيَّامٍ فِي الْحَجِّ» يعنى در ماه حج اين سه روز را روزه بگيرد و احاديث صحيح و كالصحيح بر اين مضمون وارد است‌

(و سال يحيى الازرق ابا ابراهيم صلوات اللَّه عليه عن رجل دخل يوم التّروية متمتّعا و ليس له هدى فصام يوم التّروية و يوم عرفة فقال يصوم يوما اخر بعد ايّام التّشريق بيوم قال و سألته عن متمتّع كان معه ثمن هدى و هو يجد مثل الّذى معه هديا فلم يزل يتوانى و يؤخّر ذلك‌