باب في من نسى او جهل ان يقصّر او يحلق حتّى ارتحل من منى‌

(روى علىّ ابن ابى حمزة عن ابى بصير قال سالت ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه عن رجل جهل ان يقصّر من شعره او يحلقه حتّى ارتحل من منى قال فليرجع إلى منى حتّى يلقى شعره بها حلقا كان او تقصيرا و على الصّرورة الحلق)

اين بابى است در كسى كه فراموش كند يا جاهل باشد كه حلق يا تقصير مى‌بايد كرد تا آن كه از منى كوچ كرد منقولست در موثق از ابو بصير كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه از شخصى كه نداند سر مى‌بايد تراشيد يا تقصير مى‌بايد كرد تا از منى كوچ كند حضرت فرمودند كه برگردد بمنى تا آن كه موى خود را در منى بيندازد خواه حلق كند و خواه تقصير و بر نو حاجى است كه سر بتراشد. و به همين مضمون احاديث صحيحه وارد شده است و بعضى گذشت‌

(و روى انّه يحلق بمكّة و يحمل شعره إلى منى)

و مرويست در حسن كالصحيح از حفص بن بخترى از آن حضرت صلوات اللَّه عليه در كسى كه سر را در مكه بتراشد حضرت فرمودند كه مو را بمنى مى‌فرستد. و حمل مى‌توان كرد بر آن كه بعد از سر تراشيدن به خاطرش‌