و كالصحيح منقولست از يونس كه گفت عرض نمودم به حضرت امام موسى كاظم صلوات اللَّه عليه كه اهل مكه گاو را ذبح نمى‌كنند و نحر مى‌كنند حضرت فرمودند كه حق سبحانه و تعالى در قرآن مجيد فرموده است‌ فَذَبَحُوها وَ ما كادُوا يَفْعَلُونَ‌ يعنى بنى اسرائيليان گاو را كشتند و نزديك بود كه نكشند پس فرمودند كه هر گاوى را كه نحر كنند مذكى نيست بلكه ميته است و در آيه ذكر فرمودن كنايه نيز هست كه اهل مكه مى‌كشند و نمى‌كشند بلكه ميته است و بعد از اين خواهد آمد در صيد و ذبايح‌

[دعاى هنگام ذبح‌]

(و روى الحلبيّ عنه صلوات اللَّه عليه انّه قال لا يذبح لك اليهوديّ و لا النّصرانيّ اضحيّتك و ان كانت امرأة فلتذبح لنفسها و تستقبل القبلة و تقول وجّهت وجهى للّذي فطر السّماوات و الارض حنيفا مسلما اللَّهمّ منك و لك)

و بده سند صحيح منقولست از حلبى و به هيجده سند صحيح از ابو بصير منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه يهودى و نصرانى و مجوسى قربانى ترا نكشند، و اگر زنى خواهد كه قربانى كند قربانى خود را مى‌تواند گشت بلكه سنت است كه خود بكشد اگر تواند و اگر نه دست بر بالاى دست ذابح گذارد اگر محرمش باشد و الا از فوق جامه و تستقبل ممكن است كه مراد اين باشد كه زن رو بقبله مى‌كند و اظهر آنست كه حضرت خطاب به راوى فرموده‌اند كه رو بقبله مى‌كنى و در اكثر احاديث اين باب لفظ- به- هست يعنى روى ذبيحه را بقبله مى‌كنى يعنى مذبح را و منافات نيست ميان هر دو به آن كه هر دو مطلوب باشد و اين آيه را مى‌خوانى تا حنيفا چنانكه در كافى است و تا مسلما چنانكه در اينجاست و ممكن است كه مراد إلى اخرها باشد چنانكه در روايات ديگر