باب الذّبح و النّحر و ما يقال عند الذّبيحة

[اگر مذبوح را نحر كنند و بالعكس‌]

(روى معاوية بن عمّار عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه قال النّحر فى اللّبّة و الذّبح فى الحلقة)

و اين بابى است در كيفيت ذبح كه كشتن است غير شتر را و در نحر كه كشتن شتر است و در آن چه مى‌بايد گفت نزد ذبيحه به چهار ده سند صحيح منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه نحر شتر در كو كردنست و ذبح غير شتر در بريدن حلق است‌

(و قال الصّادق صلوات اللَّه عليه كلّ منحور مذبوح حرام و كلّ مذبوح منحور حرام)

و منقولست از آن حضرت صلوات اللَّه عليه كه هر حيوانى كه شارع فرموده است كه آن را نحر كنند از انواع شتران اگر مذبوح شود حرام است و هر حيوانى كه شارع فرموده است كه آن را ذبح كند و آن غير شتر است مگر ماهى و ملخ اگر نحر كنند حرامست، و احاديث نحر شتر متواتر است و هم چنين ذبح غير شتر و خلافى نيست در اين ميان مسلمانان مگر در گاو كه بعضى از عامه تجويز كرده‌اند نحر آن را و اجماع شيعه است بر ذبح.

و در حسن كالصحيح از صفوان منقولست كه از حضرت امام رضا صلوات اللَّه عليه سؤال كردم از نحر گاو حضرت فرمودند كه ذبح مى‌بايد كرد و اگر نحر كنند تذكيه نكرده‌اند آن را بلكه در حكم ميته است.