(و روى عن عبد الرّحمن بن الحجّاج قال سالت ابا ابراهيم صلوات اللَّه عليه عن رجل اشترى هديا لمتعته فاتى به منزله و ربطه ثمّ انحلّ فهلك هل يجزيه الّا ان يكون لا قوّة به عليه)

و به نه سند صحيح و نه كالصحيح منقولست از عبد الرحمن كه گفت سؤال كردم از حضرت امام موسى كاظم صلوات اللَّه عليه از شخصى كه هديى بخرد از جهة حج تمتع و آن را به خانه آورد و به بندد پس بند گشوده شود و بميرد آيا مجزيست يا ديگرى را مى‌كشد؟ حضرت فرمودند كه مجزى نيست او را مگر آن كه ديگر چيزى نداشته باشد كه بخرد. و احوط آنست كه در امثال اينها كه ديگر نداشته باشد روزه بگيرد احتياطا و اين احتياط بر سبيل استحبابست چون روايات صحيحه بر اجزاء وارد است و اگر قصد قربت كند در صوم بهتر است‌

(و روى ابن مسكان عن ابى بصير قال سالت ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه عن رجل اشترى كبشا فهلك منه قال يشترى مكانه اخر قلت فان اشترى مكانه ثمّ وجد الاوّل قال ان كان جميعا قائمين فليذبح الاوّل و ليبع الاخر و ان شاء ذبحه و ان كان قد ذبح الاخر فليذبح الاوّل معه)

بدان كه كلينى رضي اللَّه عنه اين حديث را از محمد بن سنان روايت كرده است از ابن مسكان و باصطلاح متاخرين ضعيف است صدوق اول سند را كه مشايخ اجازه كتاب ابن مسكانند انداخته است، و حديث را صحيح كرده است به چهار ده سند صحيح از ابو بصير كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه از شخصى كه قوچى را بخرد و گم شود حضرت فرمودند كه عوضش: ديگرى مى‌گيرد، عرض نمودم كه اگر عوض‌