و منقولست كه حضرت امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه فرمودند كه قربانى در كار نيست يا خوب نيست از طفلى كه در شكم است و پيش گذشت كه واجبست از صغير و كبير، از اينجا ظاهر شد كه مراد از صغير آنست كه متولّد شده باشد و دور نيست كه قربانى كه از مادرش كنند از او مجزى باشد و به انفراد نبايد كرد

[اگر شاخ شكسته باشد]

(و روى جميل عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه فى الاضحيّة يكسر قرنها قال اذا كان القرن الدّاخل صحيحا فهى تجزى)

و مرويست بطرق صحيحه از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه در قربانى كه شاخش شكسته باشد حضرت فرمودند كه هر گاه مغز شاخ صحيح باشد مجزيست‌

(و سمعت شيخنا محمّد بن الحسن رضي اللَّه عنه يقول سمعت محمّد بن الحسن الصّفار يقول اذا ذهب من القرن الدّاخل ثلثاه و بقى ثلثه فلا باس بان يضحّى به)

صدوق ذكر كرده است كه شنيدم كه استادم ابن وليد كه حق سبحانه و تعالى از او خوشنود باشد مى‌گفت بسيار كه از استادم صفّار شنيدم كه مى‌گفت كه هر گاه از شاخ اندرون دو ثلث شكسته باشد و يك ثلث مانده باشد باكى نيست كه آن را قربان كنند و چون امثال صفّار از قدما از اصحاب راى نيستند البته حديثى به او رسيده است خصوصا هم چنين حكمى كه اصلا استدلال و استنباط در آن راه ندارد

[گرانى قربانى‌]

(و روى عن عبد اللَّه بن عمر قال كنّا بمكّة فاصابنا غلاء فى الاضاحىّ فاشترينا بدينار ثمّ بدينارين ثمّ بلغت سبعة ثمّ لم نجد بقليل و لا كثير فوقّع هشام المكارى إلى ابى الحسن صلوات اللَّه عليه بذلك‌