احلّ فى الاضحيّة بمنى الضّأن و المعز الاهليّة و حرّم ان يضحّى فيه بالجبليّة و امّا قوله عزّ و جلّ‌ وَ مِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ‌ فانّ اللَّه تبارك و تعالى احلّ فى الاضحيّة بمنى الابل العراب و حرّم فيها البخاتىّ و احلّ البقر الاهليّة ان يضحّي بها و حرّم الجبليّة فانصرفت إلى الرّجل فاخبرته بهذا الجواب فقال هذا شى‌ء حملته الابل من الحجاز)

منقول است از داود كه بعضى از خوارج از من سؤال كردند از تفسير اين آيه از كتاب الهى كه حق سبحانه و تعالى فرموده است به كفّار قريش كه هشت حيوان را كه از ميش نر و ماده، و از بز نر و ماده و از شتر نر و ماده، و از گاو نر و ماده است بپرس يا محمد از ايشان كه حق سبحانه و تعالى نرهاى اين را حرام گردانيده است يا ماده‌ها يا آن چه در شكمهاى مادران است؟ و هر گاه خداوند شما چيزى را از اينها حرام نكرده باشد شما را چكار است به آن كه بعضى از اينها را حلال كنيد و بعضى را حرام، كيست ظالمتر از كسى كه بر حق سبحانه و تعالى افترا بندد، و بنا بر تفسير كل واحد زوج است مثل زن و شوهر كه هر دو زوجين مى‌گويند، و در اين صورت هشت جفت چهار نر است، و چهار ماده و ظاهرا از اين جهت خاطرش جمع نبوده است آن خارجى، و داود چون از حضرت نشنيده بود با نهايت فضليت گفت جواب ندارم و آن سال بحج رفتم و به خدمت حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه پرسيدم و عرض نمودم كه چنين سؤال كرد از من و من چون نشنيده بودم جواب ندادم پس حضرت فرمودند كه مراد از اين آيه آنست كه ما هشت جفت از حيوانات ماكول اللحم آفريده‌ايم و از آن جمله چهار جفت را از جهة قربانى مقرر فرموده‌ايم و چهار را حرام گردانيده‌ايم كه قربانى كنند،