كارد را بكار فرمايد و محتمل است كه اگر در وقت كشيدن كارد بگويد صحيح باشد و هم چنين اگر زمانى سهل بگذرد و بكشد نيز صحيح باشد و لكن مخالف احتياط است.

و به اسانيد صحيحه منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر گاه هدى را بخرى روى آن را بقبله كن، و نحر كن اگر شتر باشد، و ذبح كن اگر گاو يا گوسفند باشد و بگو وجّهت تا اللّهُمَّ منك و لك بسم اللَّه و باللَّه و اللَّه اكبر اللّهُمَّ تقبّل منّي‌ پس كارد را بر گلوى گوسفند كش و سرش را جدا مكن يا پوستش را مكن تا بميرد و بهتر آنست كه در وقت كشيدن كارد بگويد اللّهُمَّ تقبّله منّي‌ يعنى خداوند اين قربانى را از من قبول كن هر چند قابل قبول نباشد و بر اين مضمون احاديث ديگر وارد شده است‌

[گوسفند معيوب قربانى نمى‌شود]

(و قال علىّ صلوات اللَّه عليه أمرنا رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و اله فى الاضاحىّ ان نستشرف العين و الاذن منها و نهانا عن الخرقاء و الشّرقاء و المقابلة و المدابرة)

اين حديث را شيخ نقل كرده است از كتاب محمد بن احمد يحيى و او روايت كرده است از طرق عامه از شريح قاضى كه حضرت امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه فرمودند كه حضرت سيد المرسلين 6 امر فرمودند ما را كه ملاحظه كنيم چشم قربانى و گوشش را كه كور نباشد و گوش بريده نباشد و نهى فرمودند از گوسفندى كه گوشش را سوراخ كرده باشند يا دو شق كرده باشند يا مقابله باشد كه پوستى از پشت گوش برداشته باشند و به پيش انداخته باشند و مدابره بر عكس، و ظاهرا نهى از اينها تنزيهى باشد و مكروه است كه چنين باشند و اكثر اوقات حيوانات با يكديگر چرا مى‌كنند و با گوش آنها خصوصا گوش گوسفندان را اين‌