اگر مردمان بدانستند ثواب قربانى را هر آينه قرض مى‌كردند و قربانى خواهند كرد به درستى كه اول قطره خونى كه ريخته مى‌شود صاحبش مغفور مى‌شود

[پيامبر خودشان ذبح كردند]

(و ضحّى رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و اله بكبشين ذبح واحدا بيده فقال اللّهُمَّ هذا عنّى و عمّن لم يضحّ من اهل بيتى و ذبح الاخر فقال اللّهُمَّ هذا عنّى و عمّن لم يضحّ من أمّتي)

و منقول است كه حضرت سيد الانبياء و المرسلين 6 دو قوچ قربانى مى‌فرمودند يكى را بدست مبارك خود ذبح فرمودند و فرمودند كه خداوندا قبول كن يا مى‌كشم اين را از جهة خود و از جهة كسى كه قربانى نكرده باشد از اهل بيت من، و ديگرى را كشتند و فرمودند كه خداوندا قبول كن يا مى‌كشم اين را از جهة خود و از جهة كسى كه قربانى نكرده باشد از امت من.

و در حسن كالصحيح منقولست از عبد اللَّه بن سنان كه حضرت سيد المرسلين 6 در روز عيد قربان دو قوچ كشتند يكى را از جهة خود كشتند و يكى را از جهة كسى كه نداشته باشد از امت آن حضرت و حضرت امير المؤمنين دو قوچ كشتند يكى از جهة حضرت سيد المرسلين 6 و ديگرى را از جهة خود و اين حديث مخالفت ندارد با حديث متن زيرا كه اهل بيت آن حضرت را بمنزله خود گرفتند و از جهتى كه كشتند خود را شريك فرمودند تا از ايشان مقبولتر شود و نيكو تامّل كن شفقت آن حضرت را بر امّت از اين جهت است كه او را رحمة للعالمين خطاب داده‌اند بلكه سبب ايجاد عالم آن حضرت بود و اهل بيتش صلوات اللَّه عليه اجمعين‌

[قربانى كردن امير المؤمنين از جانب رسول خدا]

(و كان امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه يضحّى عن رسول اللَّه‌