است كه اگر امام در مكه معظمه باشند چنانكه غالب اوقات مى‌بوده‌اند و الحال هميشه حضرت صاحب الامر در موسم حاضر مى‌شود و به سبب ملازمت آن حضرت صلوات اللَّه عليه فيوض قدسيه فايض مى‌گردد اگر چه آن حضرت را نشناسند مانند آفتاب كه هر چند در زير ابر باشد نفع آن به خلايق مى‌رسد و بسيار است كه شيعيان كمل به ملازمت آن حضرت مى‌رسند و اين معنى بطن قرآنست چنانكه خواهد آمد

(و روى ربعىّ عن محمّد بن مسلم عن ابى جعفر صلوات اللَّه عليه فى قول اللَّه تعالى‌ ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ‌ قال قصّ الشّارب و الاظفار)

و به هيجده سند صحيح منقولست از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه كه درود و رحمت الهى بر او باد در تفسير تفث حضرت فرمودند كه قضاى تفث به گرفتن شارب و ناخنهاى دستها و پاهاست كه همه بلند شده‌اند و ناخوش شده است مرتفع مى‌شود ناخوشى به گرفتن اينها، و آن كه اينها فرد قضاى تفث است احاديث متواتره از حضرت سيد المرسلين 6 و ائمه طاهرين صلوات اللَّه عليهم وارد شده است‌

(و فى رواية النّضر عن عبد اللَّه بن سنان عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه انّ التّفث هو الحلق و ما فى جلد الانسان)

و به هفده سند صحيح مرويست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه قضاى تفث بسر تراشيدنست و به آن چه در بدن آدمى است به گرفتن شارب و ناخن و نوره نهادن بدن و امثال اينهاست‌

(و روى زرارة عن حمران عن ابى جعفر صلوات اللَّه عليه انّ التّفث حفوف الرّجل من الطّيب و اذا قضى نسكه حلّ له الطّيب)

و به اسانيد صحيحه و حسنه كالصحيحه منقولست كه حضرت امام‌