و در موثق كالصحيح منقولست از ابو بصير كه ظاهرا ليث است چنانكه در تهذيب از ابن مسكان است از او كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه از مردى كه روانه شود در منى در نفر اول كه روز دوازدهم است حضرت فرمودند كه كوچ مى‌تواند كرد تا آفتاب زرد پس اگر كوچ نكند تا نزد غروب آفتاب پس نفر نكند و شب در منى باشد تا چون صبح شود و آفتاب طالع شود پس هر وقت كه خواهد كوچ كند چون در نفر اول لازم بود كه بعد از زوال باشد در نفر ثانى در كار نيست و آن كه نزد غروب باشد دور نيست كه تا كوچ كند و از منى در رود البته غروب شده است يا بر سبيل استحباب باشد چون احاديث بسيار وارد شده است كه هر گاه شب شود و در منى باشد مى‌بايد كه در آن شب در منى باشد و احوط آنست كه چون آفتاب زرد شود بيرون نرود

و روى الحلبيّ انّه سئل عن الرّجل ينفر فى النّفر الاوّل قبل ان تزول الشّمس فقال لا و لكن يخرج ثقله ان شاء و لا يخرج هو حتّى تزول الشّمس و روى انّ من فعل ذلك فهو ممّن تعجّل فى يومين‌

و به اسانيد صحيحه متكثره منقولست از حلبى كه گفت سؤال كردند از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه از شخصى كه كوچ كند در كوچ اوّل كه روز دوازدهم است آيا پيش از ظهر كوچ مى‌تواند كرد؟ فرمودند كه نه و ليكن اگر خواهد احمال و اثقال را پيش مى‌تواند فرستاد و خود نمى‌رود تا زوال نشود، و در روايتى وارد است و آن روايت على است از احدهما صلوات اللَّه عليهما و ظاهر مراد از احدهما صادق يا كاظم است صلوات اللَّه عليهما، و علىّ محتمل است كه على بن يقطين يا على ابن ابى حمزه ثمالى و يا بطاينى باشد و بنا بر دو احتمال اول صحيح است، و بنا بر احتمال آخر