عشرى باشند حفظ مى‌كنند ايشان را و مال و فرزندان ايشان را و حق سبحانه و تعالى اشاره بهر سه فرقه فرموده است «فَمِنَ النَّاسِ‌ الخ» كه پيشتر گذشت‌

(و روى من و فى للّه و فى اللَّه له)

و مروريست در تفسير آيه كه هر كه وفا كند از جهة حق سبحانه و تعالى به فرموده او كه «فَمَنْ فَرَضَ‌ الخ» هر كه احرام گيرد مى‌بايد كه اجتناب كند از محرمات احرام خالصا لوجه اللَّه تعالى حق سبحانه و تعالى وفا مى‌كند از جهة او كه گناهان او را مى‌آمرزد چنانكه فرموده است «فَمَنْ تَعَجَّلَ‌ الخ» و اين عبارت صحيحه حلبى و محمّد بن مسلم است كه گذشت و موافق است با حديث سلام‌

(و فى رواية سليمان ابن داود المنقرىّ عن سفيان بن عينية عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه فى قول اللَّه عزّ و جلّ «فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ‌ يعنى من مات فلا اثم عليه و من تاخّر اجله فلا اثم عليه لمن اتّقى الكبائر)

و در روايت كالصحيح منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند در تفسير قول حق سبحانه و تعالى كه كسى كه تعجيل كند در اين دو روز و بميرد از گناهان پاك شده است و كسى كه اجلش نرسيده باشد او نيز مغفور است مشروط به آن كه خود را نگاه دارد از گناهان كبيره و محتمل است كه همه مراد الهى باشد بعضى از ظهر و بعضى از بطن قران يا همه از ظهر باشد چون لفظ دلالت دارد و اللَّه تعالى يعلم‌

(و ساله ابو بصير عن الرّجل ينفر فى النّفر الاوّل قال له ان ينفر ما بينه و بين ان تصفرّ الشّمس فان هو لم ينفر حتّى يكون عند غروبها فلا ينفر و ليبت بمنى حتّى اذا اصبح و طلعت الشّمس فلينفر متى شاء)