واجبست تا آن كه روز بلند شد بعد از آن دانست حضرت فرمودند كه برگردد به مشعر و اندكى در آنجا توقف كند پس برگردد و مرتبه ديگر جمره عقبه را به جا آورد. و ظاهرا تا ظهر نشده است بر مى‌گردد كه وقوف اضطرارى مشعر را دريابد و بعد از ظهر بر نمى‌گردد و حجش صحيح است چون وقوف عرفات را دريافته است‌

(و روى محمّد بن حكيم قال قلت لأبي عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه الرّجل الاعجمىّ و المرأة الضّعيفة يكونان مع الجمّال الاعرابىّ فاذا افاض بهم من عرفات مرّ بهم كما هم إلى منى و لم ينزل بهم جمعا فقال أ ليس قد صلّوا بها فقد اجزاهم قلت فان لم يصلّوا بها قال ذكروا اللَّه فيها فان كانوا قد ذكروا اللَّه عزّ و جلّ فيها فقد اجزاهم)

و در صحيحين از محمد بن حكيم ممدوح مرويست كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه هر گاه مرد عجمى و زن ضعيفه با شتربان اعرابى باشد و چون از عرفات باز گردند ايشان را به كرايه برداشته بمنى آورده و در مشعر ايشان را فرو نياورد حضرت فرمودند كه آيا نماز صبح را در مشعر نكرده‌اند نماز صبح مجزيست عرض نمودم كه اگر نماز نكرده باشند در مشعر؟ فرمودند كه در آنجا ذكر حق سبحانه و تعالى كرده‌اند اگر ذكر كرده باشند از ايشان مجزيست چون حق سبحانه و تعالى فرموده است كه چون از عرفات باز گرديد خداوند عالميان را ياد كنيد نزد مشعر الحرام و ظاهرا آنست كه اين شخص از روى جهل چنين كرده است و نظر به جاهل اين كافى است و اگر كسى عالما ترك كند وقوف را حجش صحيح نيست، و محتمل است كه نظر به مضطر نيز همين مقدار كافى باشد چنانكه ظاهر اين حديث است با احاديث ديگر