هر كه از مكه معظمه بيرون رود بقصد عمره و احرام گرفته داخل شود قطع نكند تلبيه را تا نظرش به كعبه افتاد و مضمونش موافق است با حديث معاويه امّا مراد صدوق نيست چون بعد از اين مى‌گويد اين را كه‌

(و روى انّه يقطع التّلبية اذا نظر إلى المسجد الحرام)

يعنى مرويست كه قطع تلبيه مى‌كند وقتى كه نظرش بمسجد الحرام افتد و ظاهرا مرادش حديث معاويه است كه مذكور شد و چون در حديث ديگر نديده‌ام نظر به كعبه را دور نيست كه عمر بن يزيد باشد چنانكه شيخ فهميده است اگر چه قريبند به يك ديگر.

و شيخ در روايت كالصحيح از عمر بن يزيد نقل كرده است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر كه داخل مكه شود از جهة عمره مفرده پس مى‌بايد كه قطع كند تلبيه را وقتى كه شترش پا در حرم گذارد. و چون عمر بن يزيد اين روايت را روايت كرده است اندكى بعيد است كه تتمه از روايت او باشد

(و روى انّه يقطع التّلبية اذا دخل اوّل الحرم)

و مرويست كه شخصى كه عمره مفرده مى‌كند قطع مى‌كند تلبيه را وقتى كه داخل مى‌شود در اوّل حرم و دور نيست كه روايت سابقه باشد اگر چه اندك تغييرى دارد و باين عبارت واقع شده است در تلبيه متمتع.

و كلينى در موثق روايت كرده است از زراره كه حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه فرمودند كه معتمر قطع تلبيه مى‌كند هر گاه داخل حرم مى‌شود و دور نيست كه همين روايت را صدوق نقل بالمعنى كرده باشد

(و فى رواية الفضيل قال سالت ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه قلت دخلت بعمرة فاين اقطع التّلبية فقال بحيال العقبة عقبة المدنيّين قلت‌