باب اهلال العمرة المبتولة و احلالها و نسكها

[عمره مفرده‌]

(روى معاوية بن عمّار عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه قال اذا دخل المعتمر مكّة من غير تمتّع و طاف بالبيت و صلّى ركعتين عند مقام ابراهيم 7 و سعى بين الصّفا و المروة فليلحق بأهله ان شاء)

اين بابى است در احرام و تلبيه عمره مفرده و محل شدن از احرام آن و در افعال آن.

منقولست به دوازده سند صحيح كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر گاه شخصى داخل مكه شود نه بقصد عمره تمتع و طواف كند خانه كعبه را و دو ركعت نماز كند در مقام ابراهيم 7 و سعى كند ميان صفا و مروه پس اگر خواهد مى‌تواند به خانه خود رفتن اگر چه در ماههاى حج باشد و اگر چه در دهه ذى الحجه باشد.

و در اين حديث مذكور نشد طواف نسا چون مشهور آنست كه طواف نسا در هر حجّى و عمره مفرده واجبست پس ممكن است عدم ذكر آن به سبب ظهور باشد و اظهر آنست كه ترك ذكر از روى تقيّه بوده است و هم چنين تقصير مذكور نشد چون فى الحقيقه منسك حج نيست بلكه از جهة محل شدن است و دور نيست كه همين وجه باعث باشد بر ترك ذكر طواف نسا و نيز چون اين طواف از جهة حلال شدن زنانست و در وجوب طواف نسا در عمره خلافست چون اخبار بسيار وارد شده است كه افعال‌