نام کتاب : لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه نویسنده : علامه مجلسی جلد : 8 صفحه : 165
روايت كرده است از عبد اللَّه بن عمر كه حضرت چهار عمره به جا
آوردند و عايشه تكذيب او مىكرد كه در هر عمره خودش همراه بود و مىگفت كه چهارمين
عمره رجب بود و عايشه مىگفت كه حضرت رسول خدا كى در ماه رجب عمره به جا آوردند و
چگونه به جا آوردند كه هيچ يك از صحابه آن حضرت را نديدند و نقل نكردند و او ديد و
نقل كرد.
و در بخارى و باقى صحاح
ايشان منقولست كه عبد اللَّه بن عمر و عمر نيز نقل كردند كه حضرت سيد المرسلين 6 فرمودند كه ميّت را عذاب مىكنند به سبب گريه اهلش بر او و
عايشه مىگفت كه و اللَّه كه حضرت رسول خدا هرگز نفرمودند و چگونه مخالف قرآن چيزى
بفرمايند و حال آن كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه وَ لا تَزِرُ
وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى* يعنى كسى را عقاب و مؤاخذه نمىنمايند از جهة
فعل ديگرى و اگر بد باشد مىبايد كه آنها را كه گريه كنند معذب باشند نه اموات
بىگناه، و كذب ابو هريره در بسيار جائى از بخارى و غير آن مذكور است كه او در
زمان خودش معروف بود به كذب و افترا، و مع هذا اكثر اخبار ايشان از اين چند كس
منقولست و در كتب سير منقولست كه معاوية زرها فرستاد از جهة اينها و انس و امثال
ايشان كه دروغها در فضليت ثلثه و بنى اميّه وضع نمايند، و چون رسوا شد فرستاد كه
بس است، و در بعضى اخبار واقع است كه حضرت سيّد الانبياء و المرسلين با حج وداع
عمره به جا آوردند و احاديث مجمله وارد شده است كه آن حضرت سه عمره به جا آوردند
ممكن است كه يكى عمره بعد از حج باشد به آن كه عمره حديبيه را حساب نكرده باشند
چون ثواب عمره بود نه فعل عمره
نام کتاب : لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه نویسنده : علامه مجلسی جلد : 8 صفحه : 165