باب التيمم‌

[آية تيمم‌]

(قال اللَّه عزّ و جلّ‌ وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضى‌ أَوْ عَلى‌ سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ، أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ مِنْهُ ما يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَ لكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَ لِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ‌

[1] بابى است در بيان تيمم و احكام آن حق جل و عز مى‌فرمايد بعد از بيان وضو و غسل كه مذكور شد و اگر بوده باشيد بيمار يا مسافر و آمده باشد كسى از شما از زمين كو كه بواسطه بول و غايط رفته باشيد و گاه هست كه آنها دست بهم نمى‌دهد و بادى جدا مى‌شود كه حدث اصغر از شما واقع شده باشد يا جماع كرده باشيد با زنان و نيابيد آب را پس تيمم كنيد يا قصد كنيد صعيد خوب را. و مشهور در احاديث آنست كه مراد از صعيد وجه الارض است كه شامل سنگ باشد. و بعضى گفته‌اند كه مراد از آن خاك است و مراد از طيب آنست كه نجس و مغصوب نباشد على المشهور. پس چون دست بر صعيد زديد مسح كنيد بعضى از روهاى خود را كه پيشانى باشد يا با جبينين دو طرف پيشانى و بعضى از دستهاى خود را از صعيد و حق سبحانه و تعالى تيمم را بدل از وضو و غسل مقرر فرمود از جهت آن كه نمى‌خواهد كه كار را بر شما تنگ كند و ليكن‌

[1] آيه- 6 المائدة