و آله منقول است كه هميشه جبرئيل مرا وصيت مى‌كرد و مبالغه مى‌نمود در مسواك كردن تا ترسيدم كه از بس كه مسواك مى‌كردم دندانهاى من هيچ نماند يا خونين شود دهان من، يا دندانها همه بريزد، يا دهان خود را خونين كنم، يا دندانهاى خود را همه بريزم بنا بر قرائت معلوم.

و مؤيد اين حديث كلينى بسند حسن كالصحيح روايت كرده است كه حضرت رسول خدا 6 فرمود كه جبرئيل وصيت و مبالغه كرد مرا به مسواك كردن آن قدر كه ترسيدم كه دندانهاى من همه بريزد، و هميشه وصيت مى‌نمود مرا به رعايت حق هم‌سايگان تا گمان كردم كه عاقبت از جهة هم‌سايه ميراثى خواهد داد، و هميشه وصيت و مبالغه مى‌نمود مرا به رعايت حال غلام و كنيز تا آن كه گمان كردم كه از جهة ايشان مدتى مقرر خواهد ساخت كه هر گاه آن مدت خدمت بكنند آزاد شوند بعد از آن، و دغدغه نيست كه حق سبحانه و تعالى از جهة هم‌سايه ميراث مقرر نساخته و از جهة مملوك مدت آزادى مقرر نساخته است.

و كلينى رضى اللَّه عنه خبرى مرسل از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه روايت كرده است كه هر بنده كه شيعه باشد بعد از هفت سال آزاد مى‌شود خواه صاحبش آزاد بكند و خواه آزاد نكند و بعد از هفت سال خدمت او حلال نيست. و اين حديث را حمل بر استحباب كرده‌اند كه سنت است كه غلام شيعه را بعد از هفت سال آزاد كنند و مكروه است بعد از هفت سال او را خدمت فرمودن.

[رعايت حق زنان‌]

(و فى خبر آخر و ما زال يوصينى بالمرأة حتّى ظننت انّه لا ينبغى طلاقها)

و در روايتى اين زيادتى هست كه و هميشه مبالغه مى‌نمود مرا به رعايت زنان كه گمان كردم خوب نباشد مطلقا طلاق زنان دادن. و اخبار معتبره وارد شده است در كراهت طلاق با ملايمت اخلاق و با عدم الفت‌