نام کتاب : لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه نویسنده : علامه مجلسی جلد : 1 صفحه : 231
ذلك الماء)
پس اگر شخصى وضو سازد از
آبى كه متغير باشد به نجاست، يا غسل كند، يا جامه را از آب نجس بشويد و نماز كند
كه واجب است كه وضو، و غسل را اعاده كند، و نماز را اعاده كند خواه عمدا كرده باشد
يا نسيانا يا جاهلا چون نماز مشروط است به طهارت، و هر گاه وضو و غسل باطل باشد
نماز هم باطل است، و اعاده نماز مىكند در وقت، و خارج وقت و اما اگر جامه را باب
نجس شسته باشد، و عمدا نماز كرده باشد باطل است، و در وقت و خارج وقت اعاده
مىكند، و اگر جاهل مسأله باشد، و چنين كرده باشد مشهور ميان علما آنست كه حكم
عامد دارد، و در وقت و خارج وقت اعاده مىكند، و بهتر آنست كه اگر در خارج وقت قضا
كند بقصد احتياط قضا كند.
و اگر شخصى جاهل به
نجاست آب باشد و جامه را شسته باشد، و بعد از نماز در آن جامه ظاهر شود كه نجس
بوده است، مشهور آنست كه در وقت و خارج وقت هيچ يك قضا نمىكند. و بعضى گفتهاند
كه در وقت اعاده مىكند، و اين قول احوط است، اما اظهر عدم وجوب قضاست مطلقا، و
اگر نجاست را ديده باشد در آب و فراموش كرده ازاله نجاست به آن كرده باشد، در اين
صورت مشهور آنست كه در وقت اعاده مىكند، و در خارج وقت قضا نمىكند، و اگر
احتياطا در خارج نيز قضا كند بهتر است، و بعضى گفتهاند كه در وقت نيز اعاده واجب
نيست، و خالى از قوت نيست و ليكن البته اعاده نمودن بهتر است و اين احكام خواهد
آمد. و ظاهرا مراد صدوق عامد است، و در عامد خلافى نيست كه در همه صور اعاده و قضا
مىكند، و هر ظرفى كه آب نجس در آن كرده باشند، و جامه را كه به آب نجس شسته باشند
البته مرتبه ديگر مىشويند، و تطهير مىدهند و بر اين مضامين مذكوره اخبار بسيار
وارد شده است، و اكثر آن خواهد آمد.
[اگر شخصى داخل حمام
شود و ظرفى نداشته باشد كه از آنجا آب بردارد]
(فان دخل رجل الحمّام
و لم يكن عنده ما يغرف او ما يغترف به
نام کتاب : لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه نویسنده : علامه مجلسی جلد : 1 صفحه : 231