مى‌شوند ...

در اين هنگام جبرئيل و آدم 7 همچون زن پسر مرده‌اى براى مصيبت حسين 7 گريه كردند.[1] پيامبر اكرم 6 در ضمن گفتارى فرمود:

كلّ من بكى منهم على مصاب الحسين اخذنا بيده و ادخلناه الجنّة

، هر كسى از امّت من براى مصائب حسين 7 گريه كند، در قيامت دست او را مى‌گيريم و او را وارد بهشت مى‌سازيم‌[2] امام سجّاد 7 به قدرى براى تجديد خاطره شهادت امام حسين 7 كوشا بود، كه حتّى طبق دستورش در روى نگين انگشترش نوشته شده بود:

«خزى و شقى قاتل الحسين بن على 7‌

، رسوا و بدبخت شد قاتل حسين فرزند على 7.»[3] بر همين اساس ما بايد همواره ياد و نام حسين 7 را زنده نگه داريم، و نهضت عظيم عاشورا و اهداف آن را به خاطر بسپاريم، و مصائب آن حضرت و شهداى كربلا، و رنجهاى اسيران خاندان رسالت : را تجديد كنيم، و بدانيم كه تكرار آن همچون تكرار آب دادن به درخت است، كه براى تجديد حيات و رشد آن درخت، ضرورى است.

نگاهى كوتاه به زندگى مؤلّف اين كتاب‌

مؤلّف اين كتاب، معروف به «سيّد بن طاوس» است، كه سلسله‌

[1] بحار، ج 44، ص 245.

[2]. بحار، ج 44، ص 293.

[3]. فروع كافى، ج 6، ص 474.