شما پيكار كرده‌ايم و قرآن در ميان ما نازل شده است (يعنى چطور مى‌شود كه مردمى بيايند كه يك نفر آنان ثواب پنجاه نفر ما را داشته باشد؟).

حضرت فرمود: آنچه را كه آنان متحمّل مى‌گردند، اگر شما ببينيد نمى‌توانيد مانند آنان صبر كنيد![1].

و از حذيفه روايت شده است كه گفت: از پيامبر- 6- شنيدم در حالى كه سخن از مهدى- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- مى‌فرمود: با او بين ركن و مقام بيعت مى‌شود، اسم او محمّد و عبد اللَّه و مهدى است و اينها اسماى سه‌گانه اوست‌[2].

و فرمود: قيامت بر پا نخواهد شد تا اينكه شصت دروغگو خروج كند (و همه ادعاى پيغمبرى كنند)[3].

سخنان على (ع) در توصيف امام زمان (عج)

(1) 58- امير المؤمنين- 7- بر روى منبر فرمود: مردى از فرزندان من در آخر الزمان خروج مى‌كند كه سفيد و مايل به سرخى است. شكم او عريض و رانهايش پهن و چهارشانه است. در پشتش دو خال وجود دارد كه يكى به رنگ پوستش و خال ديگر شبيه خال پيامبر- 6- مى‌باشد. او دو اسم دارد؛ اسمى كه اظهار نمى‌شود و مخفى است و نامى كه آشكار مى‌گردد، اوّلى «احمد» و ديگرى «محمّد» است.

وقتى پرچم او برافراشته شود، ما بين مشرق و مغرب را روشن مى‌سازد و دست رحمتش را بر سر بندگان قرار مى‌دهد و مؤمنى باقى نمى‌ماند مگر اينكه قلبش از پاره آهن گداخته شده، سخت‌تر مى‌شود و خداوند نيروى چهل مرد را به او مى‌دهد و هيچ مرده‌اى باقى نمى‌ماند مگر اينكه آن شادى در قبرش بر او وارد مى‌شود و

[1] بحار: 52/ 130، حديث 26.

[2] بحار: 52/ 290، حديث 23.

[3] بحار: 52/ 208، حديث 46.