پاسخ ندادن به نامه تحريف شده‌

(1) 51- از ابو جعفر مروزى روايت شده است كه: همراه با مردى چيزى را به سامرّا برديم، آن مرد در نامه‌اى كه همراهش بود عمدا دستكارى كرد بدون اينكه ما ملتفت شويم، پس نامه بدون پاسخ به او برگشت‌[1].

پس فرستادن مال مرجئه، توسط امام (عج)

(2) 52- شيخ صدوق روايت كرده است كه در قم مرد بزّاز مؤمنى بود كه شريكى «مرجئه»[2] داشت، پارچه نفيسى به دست آنان رسيد، آن مرد مؤمن گفت: اين پارچه مناسب مولاى من- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- مى‌باشد و شريكش به او گفت: من مولاى تو را نمى‌شناسم لكن هر طور كه مى‌خواهى با اين پارچه انجام بده. وقتى آن پارچه به حضرت- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- رسيد، حضرت آن را از طول به دو نصف تقسيم كرد و نصف آن را برداشته و نصف ديگر آن را پس فرستاد و فرمود: ما را به مال «مرجئى» نيازى نيست‌[3].

در نشانه‌هاى اندوهناكى كه دلالت بر حضرت صاحب الزمان (عج) و پدرانش (ع) مى‌نمايند

(3) 53- از نزّال بن سبره روايت شده است كه: على بن ابى طالب- 7- براى ما خطبه‌اى خواند و بعد از آن سه بار فرمود: «سلونى قبل أن تفقدونى (يعنى: هر چه مى‌خواهيد از من بپرسيد پيش از آنكه مرا از دست بدهيد)».

[1] اثبات الهداه: 7/ 311، حديث 72. بحار: 51/ 334، حديث 58.

[2]« مرجئه»: يكى از فرقه‌هاى اسلامى است كه پيروان آن معتقدند معصيت، به ايمان ضرر نمى‌زند، همان طور كه طاعت با كفر فايده‌اى ندارد و مى‌گويند: ايمان قول زبانى است بدون عمل.

[3] كمال الدين: 2/ 510، حديث 40. بحار: 51/ 340، حديث 66.