تمام اعضا و جوارحش را بوسيدم. و بعد از مدتى كه نزد حضرت درنگ كردم باز گشتم‌[1].

اين قضيه مانند حكايت برادرش «على بن مهزيار» است كه نقل مى‌كرد براى ملاقات با حضرت، بيست بار حج بجا آورده‌ام و بعد از اتمام آنها، شخصى در خواب نزد من آمد و گفت: خداوند اجازه داده كه او- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- را مشاهده كنى (تمام اين روايت قبلا ذكر شده است).

نماز خواندن امام زمان (عج) بر امام حسن عسكرى (ع)

(1) 23- از ابو الأديان روايت شده است كه گفت: خدمتكار امام حسن عسكرى- 7- بودم و نامه‌هايش را به شهرهاى مختلف مى‌بردم. در زمان بيمارى كه در آن وفات فرمود، خدمتش رسيدم، نامه‌هايى نوشته و فرمود: اينها را به مدائن ببر، سفرت پانزده روز به طول مى‌انجامد، در روز پانزدهم وارد سرّ من رأى مى‌شوى و در منزل من صدايى مى‌شنوى و جنازه مرا در محلّى كه غسلم داده‌اند خواهى ديد.

ابو الأديان مى‌گويد: گفتم: اى سرور من! در آن وقت بعد از شما چه كسى امام است؟

فرمود: كسى كه از تو جوابهاى نامه‌هاى مرا طلب كند، او قائم بعد از من است.

عرض كردم: بيشتر بگوييد. فرمود: كسى كه نماز بر من گزارد او قائم بعد از من است.

عرض كردم: باز هم بيشتر بفرماييد.

فرمود: كسى كه از آنچه در هميان است خبر دهد، او قائم بعد از من است.

شكوه و بزرگى آن حضرت مانع شد از اينكه سؤال كنم كه در هميان چيست. با نامه‌ها به سوى مدائن به راه افتادم و جوابهايش را دريافت داشتم. روز پانزدهم‌

[1] كمال الدين، صدوق: 2/ 445، حديث 19. بحار: 52/ 32، حديث 28.