پاسخ به شبهات مخالفين‌

(1) اما پاسخ از آنچه گفته‌اند، اوّلا: اخبار از غيب از بهترين دلايل نبوّت آن حضرت مى‌باشد. زمانى كه آن حضرت سفيرى را به سوى «كسرى» فرستاد و او نامه حضرت را پاره نمود، پيامبر اكرم نيز فرمود: «خداوند مملكت او را پاره كند چنانچه نامه مرا پاره كرد»، و همان طور شد كه دعا كرده و خبر داده بود. ولى «قيصر» نامه پيامبر را پاره نكرد، حضرت نيز فرمود: «خداوند ملكش را ثابت نگهدارد» و او بر شام غلبه كرد و پيامبر خبر داده بود كه شام براى او گشوده خواهد شد.

و معناى سخن آن حضرت كه گفته است: «قيصرى بعد از او نيست»؛ يعنى در تمام سرزمين شام فقط.

اما فرمايش آن حضرت كه: «دو ماه عيد، ناقص نمى‌شوند» در آن سه پاسخ است:

نخست اينكه: منظور او سال مخصوصى بوده و به آن اشاره كرده است؛ چنانچه مى‌فرمود: در اين سال اين روز را روزه بگيريد و اين روز هم عيد فطر است».

و چنانچه گفته است: «هر كس در وسط مردم بنشيند ملعون است»، اشاره به يك نفر نموده كه در وسط جماعت مى‌نشسته و سخن او را مى‌شنيده است.

دوّم اينكه: يعنى دو ماه اين طرف و آن طرف عيد، با هم غالبا از سى روز كمتر نمى‌شوند، اگر يكى ناقص باشد (29 روز)، ديگرى كامل است.

سوّم اينكه: يعنى هر كس 29 روز هم روزه گرفت از ثواب و اجرش كم نمى‌شود و ثواب همان 30 روز را دارد، اگر چه در عدد كم باشد؛ چون ماههاى قمرى گاهى كم و گاهى كامل مى‌شوند.

به هر حال بنا بر وجوهى كه ياد نموديم، در اين سخن، خلاف و دروغى وجود ندارد.

اما اشكال در مورد زكات اين است كه هر كس از مال زكات داده شده، تجارت كند، بيشتر از زكات ثواب مى‌برد. و ديگر اينكه: مال پاك بركت دارد.