اژدهايى شد كه تمام طنابها و عصاهايى كه ساحران انداخته بودند را بلعيد و اين فورا بر ساحران معلوم شد و هنگامى كه اين معجزات را در عصا ديدند فهميدند كه كار آسمانى است و جز خدا كسى بر آن قدرت ندارد. پس از اين معجزات يكى تبديل شدن عصا به مار است.

دومى خوردن عصاها و طنابهاى آنهاست با اينكه زياد بودند.

سومى از بين رفتن طنابها و عصاها در ميان شكم كه يا پراكنده شدند و يا در آن فرو رفتند و يا اينكه فانى شدند، اگر كسى اين را ممكن بداند.

چهارمى برگشتن عصا به صورت اوّل بدون كم و زياد است. و هر عاقلى مى‌داند كه مثل اين كارها تحت قدرت بشر واقع نمى‌شود. از اين رو تمام ساحران به حقانيت موسى- 7- اعتقاد پيدا كردند. عده زيادى از مردم هم با آنان به توحيد و نبوّت اقرار كردند و اسلام آنان حجّت بر فرعون و قوم او گرديد.

معجزه حضرت موسى (ع) و ايمان آوردن ساحران‌

(1) امّا در معجزات پيامبران و اوصيا- :- دشمنانشان در آنها تفتيش و تفحص مى‌كردند و بر هيچ جهت حيله‌اى در آن وقوف پيدا نمى‌كردند. و همچنين كسانى كه مى‌خواستند- نعوذ باللَّه- دروغ و عيبهاى آنان را كشف نمايند و معجزاتشان را تفتيش مى‌كردند كه آيا صحيح است يا نه؟ ولى بر هيچ مكر و حيله‌اى آگاهى نيافتند.

مگر نمى‌بينى كه ساحران فرعون بشدت معجزه موسى را تفتيش مى‌كردند و بعد، از همه مردم داناتر شدند كه كار موسى سحر نيست؛ زيرا آنان آگاهترين مردم روى زمين به سحر بودند. از اين رو ايمان آوردند و به فرعون گفتند: «وَ ما تَنْقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآياتِ رَبِّنا لَمَّا جاءَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ‌[1].

و وقتى كه فرعون آنان را به قتل مى‌رساند، مى‌گفتند: لا ضَيْرَ إِنَّا إِلى‌ رَبِّنا

[1] سوره اعراف، آيه 126.