ندهد، اگر اين گونه باشد بيهوده و لغو مى‌شود.

(1) اما وقتى كه يكى از اين دو فايده را داشته باشد، از بهترين ملحقات سخن منظوم مى‌شود و مورد مذمت واقع نمى‌گردد و تكرار لفظ براى زينت نظم كارى است كه هيچ بلاغت‌شناسى آن را انكار نمى‌كند و اين در اشعار شاعران موجود است.