رَحْمَةً مِنَّا[1]، به آن حضرت بلاها و مصيبتهايى رسيد و خداوند به واسطه آنها درجات او را بالا برد. بعد فرج به او داد و نعمتهايش را به او برگرداند تا مؤمنان عبرت بگيرند و صبر نمايند و شكر كنند.

(1) امام صادق- 7- فرمود: خداوند، خاندان و فرزندان ايوب را كه مرده بودند به او برگرداند و باز مانند آنان را به او مرحمت نمود. و خداوند از آسمان، بر او طلا مى‌باراند و ايوب آنها را از بيرون به خانه مى‌آورد.

جبرئيل به او مى‌گفت: اى ايوب! آيا سير نمى‌شوى؟ ايوب مى‌گفت: چه كسى از فضل خدا سير مى‌شود. و همين طور خداوند، عزير را صد سال ميراند و بعد از آن او را زنده نمود با خودش انجير آورده بود، ديد هيچ تغييرى نكرده و شير هم همراه داشت و آن شير هيچ تغييرى نكرده بود و الاغش بعد از مردن زنده شد[2].

همچنين پيامبرى از كنار شهرى مى‌گذشت ديد آنجا خالى است و همه مردم مرده‌اند، فهميد كه به غضب خداوند دچار شده‌اند، او دعا كرد و خداوند متعال به او فرمود: بر آنان آب بپاشد. او هم اين كار را انجام داد خداوند آنان را زنده كرد و آنان چند هزار نفر بودند و آن پيامبر را براى هدايت آنان ارسال داشت و چندين سال زيستند. پس كسى كه تمام اينها را بپذيرد چگونه رجعت را آن گونه كه ما مى‌گوييم انكار مى‌كند.

پيامبر اكرم فرمود: «آنچه در امت‌هاى پيشين رخ داده مانند آن در امّت من پديد مى‌آيد، قيام صفورا دختر شعيب بر عليه «يوشع» وصى حضرت موسى- 7- را يادآور شد. آنگاه به همسرانش فرمود: هر كس از شما بر عليه وصى من قيام كند، ظالم است. باز فرمود: اى حميراء (عايشه) تو آن نباشى و قبل از انجام اين كار، از آن خبر داد». و اين يك معجزه است‌[3].

[1]« ما فرزندان ايوب را كه مرده بودند و به قدر آنان، هم علاوه بر او عطا كرديم تا در حق او لطف و رحمتى كنيم»( سوره ص، آيه 43).

[2] بحار الانوار: 12/ 344 و 346.

[3] اثبات الهداة: 2/ 127، حديث 540.